Begin
september
en
je
dat;
dit
jaar
lang
gaat
duren
,
Zo'n
maand
waarvan
je
weet
dat
die
lang
gaat
duren
Tijd
hangt
wachtend
aan
de
muur
Vol
van
herinneringen
hier
het
huis
ademt
haar
naam
Spreekt
met
haar
stem
Kijkend
door
het
raam
van
het
smalste
uur
Loop
jij
rustig
naar
huis
in
de
dove
schaduw
van
het
bos
Het
landschap
een
open
wond
Vraag
jij
je
wel
eens
af
hoe
alles
gelijk
blijft
In
plaats
van
dat
het
verandert?
Wij
zoeken
en
spreken
over
41
septembers
De
geur
van
winter
in
mijn
neus
stemmern
in
mijn
hoofd:
Doe
het
licht
maar
uit
de
nacht
is
gekomen
Van
alle
seizoenen
was
de
herfst
wel
de
mooiste
Van
het
afscheid
nemen
het
loslaten
het
moeilijkst.