Begin september en je weet dat dit jaar lang gaat duren
Zo'n maand waarvan je weet dat die lang gaat duren
Tijd hangt wachtend aan de muur
Vol van herinneringen hier het huis ademt haar naam en spreekt met haar stem
Kijkend door het raam van het smalste uur
Loop jij rustig naar huis in de dove schaduw van het bos
Het landschap een open wond
Vraag jij je wel eens af hoe alles gelijk blijft
In plaats van dat het verandert?
Wij zoeken en spreken over 41 septembers
De geur van winter in mijn neus, stemmen in mijn hoofd
Doe het licht maar uit, de nacht is gekomen
Van alle seizoenen was de herfst wel de mooiste
Van het afscheid nemen het loslaten het moeilijkst.