Begin september en je dat; dit jaar lang gaat duren , Zo'n maand waarvan je weet dat die lang gaat duren Tijd hangt wachtend aan de muur Vol van herinneringen hier het huis ademt haar naam Spreekt met haar stem Kijkend door het raam van het smalste uur Loop jij rustig naar huis in de dove schaduw van het bos Het landschap een open wond Vraag jij je wel eens af hoe alles gelijk blijft In plaats van dat het verandert? Wij zoeken en spreken over 41 septembers De geur van winter in mijn neus stemmern in mijn hoofd: Doe het licht maar uit de nacht is gekomen Van alle seizoenen was de herfst wel de mooiste Van het afscheid nemen het loslaten het moeilijkst.