De landman van Pesse

In de lucht hangt een vage geur van nat hout,
die verdwijnt als mist. Eenvoudig en bleek op
koude ochtenden. Haal het nieuws uit oude kranten
- verhalen van verlatenheid, van ogenblik tot einder.
Dwalingen die zijn begaan, onontgonnen gebieden.

Met stemmen van dieren wordt de avond geroepen,
voorwaarde gesteld aan het vallen van de nacht.
Vervoeg de waarheid tot in alle tijd. De bomen
vertellen met de vanzelfsprekendheid van de wind.

Met een handvol waarheid getuigen van de omgeving,
want wie vergeet is gedoemd af te staan.

Markeringen in de grond, beroering, bakens. Tekens zijn
loze beloften - sprinkhanen die op kiezelstenen lijken.

© Luuk van Zutphen